Okres pasyjno-wielkanocny 2016 w Pabianicach
Czas pasyjny jest czasem wyjątkowego wyciszenia i zadumy, spoglądania na krzyż Chrystusowy i rozważania Jego męki na Golgocie. Temu miały służyć tygodniowe nabożeństwa pasyjne, które odbywały się w naszej parafii w każdy piątek o godz. 17:00. Niedzielne nabożeństwa połączone były ze Spowiedzią i Komunią Świętą. Propagowano wśród wiernych akcję „Skarbonka Diakonijna”, która w tym roku miała na celu wsparcie osób starszych.
W Wielkim Tygodniu dzieci z naszej parafii wzięły udział w Pasyjnych Dniach Skupienia – rekolekcjach – odbywających się w parafii św. Mateusza w Łodzi. Kulminacyjnym punktem Wielkiego Tygodnia był Wielki Piątek. Nabożeństwo tego dnia miało charakter pokutno-żałobny. Czytano fragmenty Męki Pańskiej zestawionej z czerech Ewangelii przeplatane śpiewem poszczególnych zwrotek pieśni O głowo coś zraniona, autorstwa ks. Pawła Gerhardta. Śpiewano też improperia – żale Zbawiciela na krzyżu. Udział w nabożeństwie wielkopiątkowym w Pabianicach wzięli biskup zwierzchni naszego Kościoła - ks. Jerzy Samiec, z małżonką oraz prezes Konsystorza naszego bratniego Kościoła Ewangelicko-Reformowanego - Witold Brodziński, z małżonką.
W Wielkanoc miały miejsce dwa nabożeństwa. Poranna rezurekcja odbyła się tradycyjnie w mauzoleum Kindlerów, kaplicy pogrzebowej przy cmentarzu ewangelickim, o godz. 6:00. Wśród grobów, z miejsca skąd w ostatnią drogę na cmentarną ziemię wyruszają nasi bliscy, dobrzmiały słowa pieśni:
Jezus żyje, z Nim i ja! Śmierci, gdzież twej grozy cienie? Jezus żyje, wiec mi da
Zmartwychwstanie i zbawienie. Do Swej chwały przyjmie mnie, Tej ufności trzymam się. ŚE 178
Główne nabożeństwo w liturgii spowiednio-komunijnej odbyło się w kościele o godz. 10:30. Po nabożeństwie dorośli udali się na poczęstunek - „jajko” Wielkanocne do domu parafialnego, podczas gdy dzieci wyruszyły do ogrodu parafialnego w poszukiwaniu słodyczy. Był na czas na rozmowy i próbowanie przygotowanych smakołyków. Czas szybko upłynął w miłej atmosferze Wielkanocnej radości!
O Zmartwychwstały, ten zwycięski hymn,
Na znak Twojej chwały wiekuistej brzmi.
Anioł zstąpił z nieba, wokół światła blask
I odwalił z grobu ciężki śmierci głaz. ŚE 188
